ikbennanda.reismee.nl

Back home

Helloo! Mijn laatste blog vanuit Johannesburg (Naja geschreven in Johannesburg, verzonden in Amsterdam). Deze week is echt voorbij gevlogen! afgelopen weekend heb ik even geholpen bij de kids funday, maar ik ging al vroeg naar huis met Eliza, hostzusje want die voelde zich niet goed. Ze heeft waarschijnlijk hartproblemen, maar in Livingstone doet de hartmachine het niet, dus ze moet helemaal naar Lusaka om het te laten checken. Ze is nu bezig met examens, dus daarna gaan ze het gelukkig laten checken! Ik zou zelf gezondheid boven school stellen en meteen heen gaan, maar hier is dat heel anders ivm schoolgeld dat dan weer opnieuw betaald moet worden, wat ze gewoon niet heeft en ze vinden educatie het belangrijkste wat er is. Zondag ben ik weer naar de kerk van Bridget geweest. Weer erg bijzonder, het leek wel een toneelstuk :p Een aantal leden van de kerk werden bedankt, door de pastoor, voor hun hulp in kerk. Hij deed zijn hand op hun hoofd en zei allemaal dingen, zo'n beetje 80 keer hetzelfde. En de vrouwen werden helemaal gek alsof er een duivel in hun kwam, twee vielen op de grond en moesten vast gehouden worden zodat de pastoor verder kon gaan, eentje moest huilen en draaide telkens haar hoofd weg van de pastoor alsof ze heel bang was. Kortom erg merkwaardig! Daarna ging ik naar Mohammed voor de Egyptische lunch met hem en zijn vrouw, dacht ik. Bleek hij helemaal geen vrouw te hebben, maar had hij vorige keer een grapje gemaakt en had hij gezegd dat zijn werkster zijn vrouw was. Toen begon ik een beetje anders naar de lunch aan te kijken, vooral toen hij vroeg of ik ook nog met hem bij de rivier de zonsondergang wilde kijken, haha. Heb maar gezegd dat ik met iemand had afgesproken. Maar de lunch was wel heel lekker en we hebben een interessant gesprek gehad over geloof. Hij vond dat ik niet kon zeggen dat ik niet geloof in wat voor geloof dan ook, als ik niet van alles weet wat het precies inhoudt. Volgens hem moet ik boeken lezen om die dingen te ontdekken en daarna beslissen of ik bij me standpunt blijf. Hij is zelf moslim en hij gelooft in een soort superpower, die God genoemd wordt, die zorgt voor de dingen die je niet kan verklaren, zoals gevoelens. Hoe komt liefde in je lichaam, of medelijden en wat bepaald wanneer je wel of niet emotioneel wordt. Volgens hem dus de superpower. Op zich best interessant. De rest van de week naar het weeshuis geweest, groente gekocht bij Maramba market en daar me haar opnieuw laten vlechten (was deze keer veel pijnlijker), het donatiegeld opgemaakt en bij Linda farm gevoetbald met netten om de doelen!! Maandag was ik er om afscheid te nemen en toen was er een coach die meiden van de Linda compound zou gaan trainen deze week en hij vroeg of ik dan mee wilde doen om hem te helpen. Ben twee keer teruggekomen, maar heb hem niet meer gezien, dus ben maar zelf met ze gaan voetballen. Maar hij heeft wel de netten erop gezet, dus dat is wel goed. Donderdag heb ik afscheid genomen bij het weeshuis en de laatste spullen gegeven en ik had foto's uitgeprint voor hun, bridget en me hostfamilie. Ze waren er allemaal super blij mee. Heel erg bedankt donateurs, namens Linda farm, Village of hope en mij! Ik liep weg naar huis nadat ik afscheid had genomen van de vier jongste van het weeshuis en de moeder en toen bedacht ik me dat ik vergeten was om doei te zeggen tegen Nathan. Ik twijfelde nog of ik weer helemaal terug zou lopen, maar ik ben zooo blij dat ik dat heb gedaan. Ik klopte aan en zei dat ik ging en toen haalde hij een kadootje te voorschijn, had ik echt niet verwacht, want ze hebben helemaal geen geld/spullen. Hij gaf me zijn horloge, die hij had verdiend door een telefoon van een vriend te maken. Hij had hem helemaal mooi ingepakt en toen ik thuiskwam ontdekte ik dat er een brief bij zat en nog lang ook. Wauw, had niet door dat ik zoveel voor hem had betekend, maar blijkbaar heb ik meer gedaan dan iemand ooit voor hem heeft gedaan. Heel bijzonder om dat van iemand te krijgen. Vrijdag heb ik me spullen ingepakt en ben ik naar Sunbird te gaan om afscheid te nemen van Rabeccah en Kennedy, en de schoonmaaksters. Vervolgens uiteten geweest en voor het laatst eventjes uitgeweest. Vanochtend afscheid genomen van me hostfamilie. Dorothy had me een heel lief kado gegeven, waarvan ik niet kan zeggen wat het is, want het is niet voor mij. Ze zei tegen me dat ik altijd terug mag komen en dat het altijd me (tweede) thuis zal zijn. Super lief! En nu zit ik te wachten op me vliegtuig naar Parijs. Als ik terug denk aan deze twee maanden kan ik alleen maar zeggen dat ik zoooo blij ben dat ik ben gegaan, hoe spannend ik het ook van te voren vond. Ik heb super veel lieve mensen ontmoet, heel veel gave dingen gedaan/gezien en echt het gevoel gehad dat ik de kinderen een leukere tijd heb gegeven. Verder heb ik voor het eerst alleen gevlogen, waar ik heeeel nerveus voor was vanaf twee dagen geleden. Niet het vliegen zelf, maar alles vinden met de overstappen enzo. Maar tot nu toe gaat het nog goed. Ook heb ik me Engels extreem verbeterd, heb heel veel complimentjes gehad, yesss! Kortom een geweldige ervaring die ik nooit had willen missen!!!

Xxxx Nanda

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active