Wauw, wauw, wauw!! Een beter begin kon ik niet wensen!

Onze vliegreis is goed verlopen, geen vertraging en onze koffers zijn veilig aangekomen. Vanuit het vliegtuig hebben we super mooi de Kilomonjaro in Kenia gespot. De piloot ging een extra rondje eromheen zodat beide kanten van het vliegtuig het goed konden zien. In Livingstone aangekomen kwam Rebecca ons ophalen. Zij is, samen met Kennedy, de leiding van Dream Livingstone, de overkoepelende organisatie van alle vrijwilligersprojecten. Zij bracht ons naar het vrijwilligershuis Sunbird, waar ik de komende vier weken zal verblijven (Onderweg heb ik al een voetbalveld gespot, dus daar ga ik zeker een keertje heen om mee te doen :D) Het plan was eigenlijk dat ik de eerste vier weken in een gastgezin zitten, maar dat hebben ze omgedraaid, wat ik op zich wel fijn vind, omdat ik dan eerst even kan wennen aan de rest van de eerste indrukken. Er zitten super veel mensen in het vrijwilligershuis vanuit de hele wereld, Amerika, Australië, Mexico, Frankrijk, Bosnië, België en ook een paar uit Nederland. Ik zit samen op de kamer met Kirsten en Manon. Kirsten zit hier al een week en met Manon had ik gevlogen. Maandag en dinsdag hadden ze in Zambia twee feestdagen, dus konden we nog niet beginnen met werken. Daarom had Rebecca de tweedaagse safari in Botswana voor ons (Kirsten, Manon en ik) geboekt. De safari was echt geweldig!! Onze tour guide was Petrus en er gingen nog twee andere mensen met ons mee. Ik weet niet meer hoe zij heetten, maar de vrouw kwam uit de UK en de man uit Zuid-Afrika en ze woonden al 15 jaar samen in Livingstone. Ze waren super aardig en wisten heel veel van alle dieren, omdat ze al vaak safari’s hadden gedaan door heel Afrika. We begonnen met een game drive (dit is rijden door het wild en dieren spotten, oftewel op safari :p) in een super coole open jeep. Daarna deden we een boottocht en vervolgens weer een game drive. We hadden al heel wat dieren gespot, maar wilde natuurlijk nog een leeuwtje zien. Petrus zei dat als we hem niet zagen aan het eind van de middag dat de kans klein was dat we ze dan nog die volgende dag zouden zien, omdat het dan te warm was. Dus wat deed Petrus, hij racete de weg af en ging off-road, heeeel spannend, want het was ook al donker aan het worden en we moesten voor het donker op het kamp zijn. (Hij was erg van het regels breken, die ondeugende Petrus) We hadden het na lang zoeken bijna opgegeven en toen zagen we een zwangere leeuwin, die we jammer genoeg al vrij snel weer uit het oog verloren. Tot onze grote verbazing zagen we ineens een mannetjes leeuw, die al twee weken niet gespot waren door alle safari mensen. Het was ondertussen pikkie donker en de leeuw kwam super dichtbij onze jeep (ik denk echt minder dan 2 meter) en hij gromde naar ons. Dit was wel een beetje eng! Daarna snel racen naar ons kamp waar we in het donker hebben gegeten, nog even aan het kampvuur hebben gezeten en snel naar bed gingen. Het kamp stond midden in het wild en ik sliep alleen in een tentje, best spannend, want er kunnen gewoon dieren daar rondlopen (ik durfde echt niet naar de wc ’s nachts). De volgende dag stonden nog twee game drives op de planning en we hadden weer ontzettende geluk. We begonnen de dag namelijk met een hele mooie vrouwtjes leeuw en in totaal hebben we er nog zo’ n 7/8 gezien die dag (Petrus weet er niks van, met ze: ‘ waarschijnlijk zien we die niet meer morgen’). Al bij al een ontzettend gave, mooie, spannende safari gehad! Morgen krijgen Manon en ik onze oriëntatiedag, waarbij ze alles gaan uitleggen en we een rondleiding krijgen door de stad en donderdag ga ik kennismaken bij mijn project. Ik ben benieuwd!

Dikke kus Nanda
p.s. Mammie, je hebt me de verkeerde stekker meegegeven!